Nie warto ich lekceważyć. Zaburzenie można leczyć i zmniejszyć ryzyko jego pojawienia się. W ostatnim czasie Google zanotowało rekordową liczbę wyszukań na temat ataków paniki – donoszą naukowcy z University of California, San Diego. Najczęściej użytkownicy wyszukiwarki pytali o nie między 16 marca a 14 kwietnia, czyli na Napady paniki Leczenie lęków i ataków paniki – skorzystaj z profesjonalnej pomocy ekspertów z PsychoMedic. Umów się na wizytę przez Internet lub zadzwoń: 799-399-499 Każdy, kto chociaż raz przeżył atak paniki, wie, jak przykre i trudne jest to doświadczenie. Napad lęku zazwyczaj przychodzi w najmniej spodziewanym momencie, odbierając nam zdolność racjonalnego myślenia i wywołując bardzo wiele nieprzyjemnych odczuć. Do najczęstszych objawów somatycznych powodowanych przez atak lęku należą: przyspieszone bicie serca, silny ból głowy, a także problemy z oddychaniem (hiperwentylacja), które w skrajnych przypadkach mogą prowadzić nawet do utraty przytomności. Człowiek doświadczający napadu lękowego nie jest w stanie się na niczym skupić. Często nie wie, co się z nim dzieje i obawia się, że zaraz umrze. Jeżeli borykasz się z podobnym problemem – pamiętaj, że nie jesteś sam/a! Napady lękowe to przypadłość, której doświadczają setki tysięcy osób na całym świecie. Warto wiedzieć, że leczenie lęku jest możliwe, a stosowane obecnie metody (w tym specjalnie opracowane ćwiczenia na ataki paniki) przynoszą świetne rezultaty. PsychoMedic to sieć klinik psychologiczno-psychiatrycznych, których główną misją jest pomaganie ludziom zmagającym się z problemami o podłożu psychicznym. Nasi doświadczeni Specjaliści – psychologowie, psychoterapeuci i psychiatrzy – doskonale wiedzą, jak leczyć lęki o różnym charakterze i pochodzeniu, w tym między innymi: fobie, ataki paniki, czy uogólnione zaburzenia lękowe. W proponowanej przez nas terapii koncentrujemy się zarówno na dotarciu do źródeł zaburzeń lękowych i ich wyeliminowaniu, jak i na wspieraniu Pacjentów w doraźnym radzeniu sobie z objawami towarzyszącymi atakom paniki, takimi jak nagłe skoki ciśnienia, czy hiperwentylacja. Leczenie w PsychoMedic ma zawsze wszechstronny, kompleksowy charakter i dopasowane jest do specyfiki zaburzeń danego Pacjenta. Atak paniki – objawy Przyjrzyjmy się najpierw, czym objawia się atak paniki i jak wygląda? Atak paniki – jak zostało już wyżej wspomniane – pojawia się często niespodziewanie i towarzyszy mu obezwładniające uczucie niepokoju, nierzadko połączone z obawą o własne życie i zdrowie. W krótkim czasie zachodzi również wiele silnych reakcji somatycznych, które dodatkowo potęgują nieprzyjemne odczucia wywołane przez atak paniki. Objawy pojawiające się wówczas to przede wszystkim: ucisk w klatce piersiowej i trudności z oddychaniem, które w niektórych przypadkach prowadzą dodatkowo do przejściowych problemów z widzeniem (tzw. mroczków przed oczami) i zawrotów głowy. Wiele osób, u których powtarzają się napady lękowe, mówi również o doświadczaniu kołatania serca i wzmożonym poceniu się. Ataki paniki – przyczyny Wielu Pacjentów nie wie, co wywołuje u nich ataki paniki. Przyczyny mogą być różne, począwszy od czynników genetycznych (wówczas ataki paniki mają przeważnie charakter nawracający), poprzez uwarunkowania środowiskowe albo temperamentalne. Nierzadko napady lękowe mają swoje źródło w specyficznej konstrukcji psychicznej Pacjenta (np. w jego neurotyczności lub nadwrażliwości na bodźce lękowe). Przyczyny ataku paniki mogą leżeć wówczas w błędnym, nieadaptacyjnym sposobie myślenia. Niektórzy na przykład mylnie zakładają, że niemal każda nagła, drobna zmiana w funkcjonowaniu ich organizmu – taka jak przyspieszone tętno lub kołatanie serca – świadczy o zawale lub innym, zagrażającym życiu stanie. Zaczynają odczuwać lęk, który się nasila, a to ostatecznie powoduje atak paniki. Przyczyny takiej sytuacji należy doszukiwać się w sposobie, w jaki dana osoba interpretuje sygnały z ciała. Atak paniki – jak leczyć? Wiele osób, którym towarzyszą napady lękowe, zastanawia się, czy ataki paniki da się wyleczyć? Jak nie czuć się wobec nich bezsilnym? Jak walczyć z atakami paniki, które niejednokrotnie potrafią znacząco obniżyć jakość codziennego funkcjonowania? Zdarza się, że napad lękowy pojawia się tylko raz – jako konsekwencja silnie stresującego przeżycia lub wydarzenia. Jeżeli jednak doświadczysz ataku lęku po raz drugi lub kolejny – warto poszukać profesjonalnej pomocy. Udzielić jej może doświadczony psychiatra lub psychoterapeuta, którzy doskonale wiedzą, jak leczyć ataki paniki. Zdajemy sobie sprawę, że atak lęku to każdorazowo ogromnie trudne i przytłaczające, a nierzadko także wstydliwe przeżycie. Wiemy także, jak bardzo obezwładniający potrafi być lęk. Leczenie w PsychoMedic odbywa się zawsze w przyjaznych, komfortowych dla Pacjenta warunkach, uwzględniających jego aktualny stan psychiczny oraz indywidualne potrzeby. Podczas pierwszej wizyty lekarskiej Specjalista przeprowadza wywiad i stara się ustalić podłoże dolegliwości. Następnie – na podstawie postawionej diagnozy podejmuje decyzję, jak leczyć ataki paniki u danego Pacjenta i jaka forma pomocy będzie najskuteczniejsza. Może to być na przykład odpowiednio dobrane leczenie farmakologiczne (bezpiecznymi lekami przeciwlękowymi, a w razie potrzeby także regulującymi nastrój) lub regularne spotkania z terapeutą (psychoterapia). Niekiedy najlepszym wyjściem będzie połączenie obu tych form oddziaływania. Dla wielu osób napady lękowe są problemem nawracającym i znacząco obniżającym jakość życia. Nic dziwnego, że czasem wątpią w to, czy ataki paniki da się wyleczyć. Wyniki wielu przeprowadzonych badań napawają jednak nadzieją – szacuje się, że od 80 do nawet 90% Pacjentów z napadami lęku, którzy stosują się do zaleceń, osiąga całkowitą remisję objawów. Atak paniki – jak pomóc samemu sobie? Na pytanie „jak leczyć ataki paniki?” odpowiedź jest jednoznaczna – zdecydowanie warto w tym wypadku skorzystać z pomocy profesjonalisty. Niektórzy zastanawiają się jednak, jak pokonać ataki paniki w momencie, gdy do nich dochodzi – czy istnieją jakieś sposoby, aby zmniejszyć nasilenie ataku albo zapanować nad nim, zanim całkiem się rozwinie? Napady lękowe najlepiej próbować tłumić już w zarodku – przede wszystkim poprzez spokojne, powolne i głębokie oddychanie. Pomocne może być również liczenie do dziesięciu albo wykonywanie prostych ćwiczeń fizycznych. Warto sięgnąć także do bezpłatnych materiałów relaksacyjnych dostępnych w internecie, o czym pisaliśmy między innymi TUTAJ. Atak paniki – jak pomóc drugiej osobie? Jeśli w swoim otoczeniu mamy osobę, która może mieć napad lękowy – warto wiedzieć, jak jej pomóc. Jak pokonać ataki paniki, do których dochodzi w naszej obecności? Przede wszystkim warto wiedzieć, czym objawia się atak paniki, tak aby już w momencie, kiedy zaistnieją jego pierwsze symptomy – odpowiednio zareagować. Osobę doświadczającą silnego lęku powinniśmy zachęcić do świadomego oddychania – możemy ją przy tym wesprzeć, oddychając spokojnie razem z nią. Zapewnijmy ją także, że wszystko jest w porządku i że będziemy przy niej tak długo, jak tylko będzie to potrzebne. Kiedy napad ustąpi – porozmawiajmy o tym, co się przed chwilą stało. W razie potrzeby – możemy również podzielić się swoją wiedzą o tym, czym jest atak paniki, jak leczyć tego rodzaju przypadłość i gdzie szukać pomocy. Jeśli bliska osoba o to poprosi – możemy także pomóc jej w umówieniu się do Specjalisty, a nawet towarzyszyć w trakcie pierwszej wizyty. Kompleksowa pomoc Atak lęku to nierzadko problem, który dotyczy wielu Pacjentów zmagających się z całościowymi zaburzeniami lękowymi. Objawy zaburzeń nerwicowych to stałe uczucie niepokoju, zamartwianie się, czasem także silny niepokój o własne zdrowie, który może sprowokować atak paniki. Jak leczyć napady lęku w sytuacji, gdy są one objawem szerszego problemu? W takim przypadku najważniejsza jest dokładna diagnoza u lekarza psychiatry i ustalenie, z jakim konkretnie zaburzeniem zmaga się Pacjent (może to być np. zespół lęku uogólnionego lub zaburzenia depresyjno-lękowe mieszane). Aby umówić się na wizytę, wystarczy skorzystać z naszej wyszukiwarki internetowejlub zadzwonić pod numer telefonu: 799-399-499. Zapraszamy do kontaktu! SPRAWDŹ NAJSZYBSZE TERMINY WARSZAWA  Psychiatra dzieci i młodzieży Psychiatra 14:0014:2015:4016:0017:2017:4018:0018:2018:4019:0019:2019:4020:20 kolejny termin Psykhiatr Varshava RU 15:0015:2015:4016:4017:0017:2017:4018:0018:2018:4019:2020:40 kolejny termin Psychiatra 9:4010:0010:2010:4011:0011:2011:4012:0013:0013:2013:4014:0014:2015:2015:40 kolejny termin English-speaking psychiatrist English-speaking psychiatrist Psychiatra 9:009:209:4010:0010:2010:4011:0011:2011:4012:0012:2012:4013:0013:2013:4015:0015:2015:4016:0016:2016:4017:0017:2017:40 kolejny termin Psychiatra 8:008:208:409:009:209:4010:0010:2010:4011:2011:4013:0013:2013:4014:0014:20 kolejny termin  ŁÓDŹ  Psychiatra 9:009:209:4010:0010:2010:4011:2011:4012:0013:2013:4014:00 kolejny termin English-speaking psychiatrist  KATOWICE  English-speaking psychiatrist Psychiatra 11:0011:2011:4012:0012:2012:4013:0013:2013:4014:0014:2014:40 kolejny termin  KRAKÓW  Psychiatra 10:4011:4012:0012:2012:4013:0013:2013:4014:0014:2014:4015:0015:2015:4016:0018:2018:40 kolejny termin English-speaking psychiatrist English-speaking psychiatrist Psychiatra 8:008:208:409:009:209:4010:4011:0011:2011:4012:0012:2012:40 kolejny termin  WROCŁAW   POZNAŃ   GDAŃSK   POZNAJ OPINIE NASZYCH PACJENTÓW  Profesjonalna, kompetentna a przy tym bardzo uważna na małego pacjenta oraz przejętych rodziców. Serdecznie polecam.   Pani Małgorzata już po pierwszym spotkaniu wzbudziła moje zaufanie i sprawiła, że czuję, że trafiłem w dobre ręce. Wszystkie te nieprzyjemne doznania są oznakami ataku paniki. Co zrobić z atakiem paniki i jak poradzić sobie z tą dolegliwością, dowiesz się z naszych dzisiejszych materiałów. Jak pozbyć się ataków paniki? Jeśli ataki paniki są dla ciebie powszechne, walka z nimi jest konieczna. W końcu życie w strachu jest zawsze niemożliwe. Niektórzy ludzie wpadają w przerażenie w momencie, gdy pod wpływem stresu, kofeiny lub nawet ćwiczeń mocniej uderza im serce, mają zawroty głowy, ból brzucha, mokre dłonie lub brakuje im tchu. Właśnie u osób z takim zaburzeniem lękowym istnieje największe prawdopodobieństwo wystąpienia napadu paniki. Według ostatnich doniesień można jednak zredukować ryzyko paniki dzięki wykonywaniu regularnych ćwiczeń o wysokim natężeniu. 1. Jak rozwija się panika? Osoby podatne na panikę uważają reakcje fizyczne własnego ciała na niektóre bodźce za znak nadchodzącego zagrożenia. Gdy zabraknie im tchu lub spocą im się dłonie z powodu stresu, stają się bardzo niespokojni. Powtarzają ciągle: „Zaraz spanikuję!”, „Umrę!”, „Oszaleję!” lub „Zrobię z siebie głupka”. Osoby z takim zaburzeniem boją się bowiem nie tylko reakcji organizmu, ale także tego, że inni ludzie zauważą ich niepokój. Taki sposób myślenia zwiększa poziom lęku i czasem przeradza się w napad paniki. Oczywiście jednostkowy napad paniki nie świadczy o żadnych zaburzeniach psychicznych (około 20% ludzi doświadcza choć jednego takiego napadu w życiu), jednak powtarzanie się tego typu sytuacji sugeruje problemy z psychiką. Osoby, u których panika przybrała wymiar kliniczny, cierpią z powodu silnych i nieprzewidzianych napadów strachu. Gdy zaburzenie postępuje, osoba „boi się strachu”, przez co często rezygnuje z codziennych zajęć. Zobacz film 2. Rola aktywności fizycznej w zwalczaniu paniki W celu zbadania wpływu ćwiczeń na rozwój paniki, naukowcy z Dallas przeprowadzili badania na grupie 145 wolontariuszy, którzy wcześniej doświadczali ataków paniki. Po uzupełnieniu kwestionariuszy na temat aktywności fizycznej i podatności na panikę, uczestnicy badania mieli wdychać powietrze wzbogacone o dwutlenek węgla. Procedura ta wywołała u nich różnorodne reakcje organizmu, takie jak nudności, kołatające serce, zawroty głowy, bóle brzucha i brak oddechu. Po wystawieniu na działanie takiego czynnika wolontariusze mieli oszacować swój poziom niepokoju. Badania wykazały, że poziom strachu był mniejszy u osób aktywnych fizycznie, które regularnie wykonywały ćwiczenia o dużym natężeniu. Regularne ćwiczenia mogą być alternatywą lub pomocniczą strategią w terapii farmakologicznej, a także psychoterapii, mających na celu zwalczanie niekontrolowanych napadów strachu. Już w tym momencie wiadomo, że ćwiczenia są pomocne w leczeniu osób cierpiących z powodu nadmiernego stresu i depresji. Naukowcy podkreślają, że ćwiczenia nie zastąpią konwencjonalnych metod leczenia zaburzeń lękowych, jednak mogą je uzupełniać. Warto jest poświęcić trochę czasu na ćwiczenia. Okazuje się bowiem, że codzienna aktywność fizyczna jest nie tylko najlepszym sposobem na utrzymanie kondycji, ale także czynnikiem prewencyjnym chroniącym przed stresem, niepokojem, a nawet napadami paniki. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Kamila Drozd Psycholog społeczny, autorka wielu publikacji dotyczących rozwoju osobistego oraz warsztatów z doradztwa zawodowego i komunikacji międzypłciowej.
Ali, da mu je lako, nije, pošto je upravo Panikija najviše Đoković "gađao" otrovnim strelicama tokom meča i tražio pomoć. Više puta na italijanskom je vikao "pomozite mi, pomozite mi", na šta ga je Paniki hrabrio da mu noge dobro funkcionišu i da se ne obazire na ostale stvari. " Noge su ti u redu, ne obaziri se, biće sve u redu
Xanax zawiera alprazolam - pochodną benzodiazepiny wykazującą działanie anksjolityczne (przeciwlękowe), nasenne, uspokajające, miorelaksacyjne (rozluźniające mięśnie) i przeciwdrgawkowe. Mechanizm działania pochodnych benzodiazepiny nie został dokładnie wyjaśniony. Hydroksyzyna to lek uspokajający i przeciwlękowy, należy do pochodnych piperazyny. Mechanizm działania jest prawdopodobnie związany z zahamowaniem aktywności ośrodków w warstwie podkorowej ośrodkowego układu nerwowego. Hydroksyzyna zmniejsza stan napięcia wewnętrznego, niepokój, napięcie lękowe i napięcie mięśniowe. Wykazuje właściwości przeciwhistaminowe (przeciwuczuleniowe), przeciwbólowe i przeciwwymiotne. Jak widać, Xanax i hydroksyzyna to dwa różne leki. Poniekąd ich działanie się pokrywa, jednak w praktyce Xanax używany jest u osoób z nagłymi napadami paniki, lękiem, drżeniem połączonym ze sztywnością mięśni. Lek przerywa duże ataki paniki - jest głównie stosowany w zaburzeniach lękowych różnego pochodzenia (zaburzenia lękowe uogólnione, zaburzenia lękowe z napadami lęku, zaburzenia lękowe w postaci fobii). Hydroksyzyna to lek uspokajający, wyciszający, działający nasennie, ale także przeciwalergicznie. Hydroksyzyna nie przerwie dużego ataku paniki, szczególnie u osób, u których problem ten jest długotrwały i nawarstwiający się. Preparaty te nie mogą być w żadnym wypadku potraktowane zamiennie, a o zasadności ich stosowania w danym przypadku zdrowotnym zawsze decyduje lekarz. Załączam materiały, które mogą okazać się przydatne: - - -
Gdy mózg zaczyna interpretować naturalne reakcje na zagrożenia takie jak: kołatanie serca, duszność jako niebezpieczne wówczas osoba taka zaczyna znajdować się w błędnym kole lęku. Lęk paniczny wywołuje objawy fizjologiczne, które interpretowane są jako coś czego należy się bać, przez co lęk zostaje spotęgowany, a tym
Statystyki pokazują, że ataki paniki obok depresji należą do najczęściej występujących zaburzeń emocjonalnych. Dotykają około 9% społeczeństwa i co ciekawe, występują dwukrotnie częściej u kobiet niż u paniki – czym jest?Atak paniki określa się jako nagłe, napadowe wystąpienie bardzo silnego, nieuzasadnionego lęku. Często towarzyszy mu uczucie duszności, łomotanie serca, zimny pot, ból głowy lub brzucha oraz zawroty głowy. Specjaliści zaliczają go do zaburzeń natury psychologicznej. Ataki paniki trwają od kilku do kilkunastu minut i pojawiają się nagle, bez żadnego wyraźnego powodu. Są nawracające i często bardzo utrudniają normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Stanowią dla człowieka tak duży szok, że chociaż trwają krótko, mogą wywołać nieustającą obawę i strach przed nawrotem. Niestety, ataków paniki nie można przewidzieć, co sprawia, że osoba, która często doświadcza napadów lęku, żyje w ciągłym objawiają się ataki paniki?Napady paniki pojawiają się nagle i w bardzo krótkim czasie osiągają apogeum. Podczas ataku człowiek jest sparaliżowany od strachu i boi się o swoje życie. Nie myśli racjonalnie. Odczuwa potrzebę ucieczki i schowania się w bezpiecznym miejscu. Na filmach katastroficznych można zobaczyć, jak wyglądają ataki paniki w tłumie – napędzani strachem ludzie strachem uciekają na oślep, często tratując się wzajemnie. Atak paniki – objawy somatycznePodczas ataku paniki silnie wzrasta ciśnienie tętnicze krwi, oddech staje się przyspieszony, znacznie wzrasta tętno, a serce zaczyna kołatać. Osoba chora odczuwa ucisk w klatce piersiowej, szum w uszach, zawroty głowy. Ma problemy z oddychaniem i silnie się poci. Jej umysł często traci kontakt z rzeczywistością – pojawia się uczucie odrealnienia i może powodować ataki paniki?Nagłe napady lęku mogą być spowodowane czynnikami emocjonalnymi i środowiskowymi. Często związane są z negatywnymi, traumatycznymi zdarzeniami lub sytuacjami z przeszłości, w których człowiek sobie nie radził. Mogą to być na przykład: zdrada, rozwód, utrata potomstwa, utrata przyjaciela, stres w pracy, nieradzenie sobie z zadaniami, zwolnienie z pracy lub przejście na emeryturę, egzaminy, a także problemy mieszkaniowe czy finansowe. Specjaliści wyróżniają trzy przyczyny, które bezpośrednio mogą wywołać atak paniki:katastroficzne myślenie,negatywne skojarzenia,tzw. automatyczne myśli dotyczące śmierci (polegają one na interpretowaniu niektórych doznań cielesnych jako zwiastuna śmierci lub strasznego urazu).Jak poradzić sobie z atakami paniki?Osoby, które doświadczają ataków paniki, muszą nauczyć się skutecznych metod pozwalających opanować negatywne emocje i przywrócić racjonalne myślenie. Aby powstrzymać napady lęku, można zastosować techniki relaksacyjne, które doskonale sprawdzają się także w leczeniu napadu nerwicy. Polegają one na „świadomym oddychaniu” przez nos, powolnym liczeniu do dziesięciu, stosowaniu wizualizacji walce z atakami paniki pomaga również aktywność fizyczna. Ruch, najlepiej na świeżym powietrzu, wywiera zbawienny wpływ na samopoczucie, odpręża fizycznie i psychicznie, a ponadto potrafi skutecznie rozładować napięcie. Kiedy naukowcy odkryli, że ataki paniki mogą być związane z lękową interpretacją własnych negatywnych doznań cielesnych, która powoduje, że przerażające myśli nasilają lęk, wprowadzili leczenie psychologiczne. Osoby, które często zmagają się z napadami paniki, powinny skorzystać z fachowej pomocy specjalisty, który może pomóc zredukować objawy paniki. Często zdarza się, że terapia ułatwia odnalezienie i sprecyzowanie problemów, które stanowią podłoże lęków. Ich „przepracowanie” może przynieść stałą poprawę. Aby powstrzymać atak paniki, psychoterapeuci proponują następujące rozwiązania:należy powoli i głęboko oddychać (przeciwdziała to również hiperwentylacji, która wywołuje podczas ataku zawroty głowy),trzeba starać się zapanować nad strachem, np. poprzez zamknięcie oczu i wyobrażenie sobie sytuacji bezpiecznej,należy skoncentrować się na zapewnieniu sobie bezpieczeństwa (usiąść, położyć się, odpocząć itp.),dobrze jest poszukać wsparcia bliskiej osoby (wziąć ją za rękę, porozmawiać), która pomoże rozładować napięcie i trzeba i jak leczyć ataki paniki?Nieleczone ataki paniki często prowadzą do zaburzenia o nazwie agorafobia (tzw. lęk przed lękiem). Polega ono na tym, że człowiek zaczyna bać się, że w każdej chwili może znowu doświadczyć napadu paniki i żyje w ciągłym strachu. W związku z tym unika miejsc oraz sytuacji, w których wcześniej dochodziło do ataków. Stopniowo zmienia się również jego osobowość. Zaczyna koncentrować się w trakcie codziennego życia na wyszukiwaniu potencjalnych czynników mogących wywołać atak oraz nabiera trwałych nawyków pozwalających odwrócić jego uwagę od napadów lęku. Wymaga stałej obecności osób bliskich, które dają mu poczucie bezpieczeństwa. W leczeniu ataków paniki psychoterapeuci często stosują metodę modyfikowania skojarzeń. Polega ona na racjonalnym wytłumaczeniu pacjentowi przyczyny występowania wszystkich niepokojących objawów, takich jak kołatanie serca, przyspieszony oddech, zawroty głowy itd., które występują w trakcie ataków paniki. Dzięki temu zaczyna on zmieniać sposób ich postrzegania jako wynik lęku, a nie jego przyczynę. Ta prosta zmiana rozumienia własnych sensacji cielesnych i racjonalne podejście do występujących objawów powoduje, że pacjent coraz rzadziej doznaje nawrotów paniki, aż w końcu zostaną one zupełnie wyeliminowane. Nieraz wystarczają nawet 3-4 sesje bez stosowania leków. Skuteczność terapii psychologicznej szacuje się na około 90%.U pozostałych pacjentów ataki paniki leczy się środkami farmakologicznymi. Badania naukowe wykazały, że napady paniki związane są z zaburzeniem równowagi chemicznej w obszarach mózgu, które są odpowiedzialne za przeżywanie lęku (tzw. miejsce sinawe). Prawidłowe funkcjonowanie mózgu przywraca się przez stosowanie odpowiednich leków. Niestety, po ich odstawieniu często dochodzi do nawrotów ataków paniki. Leki bez recepty, ogólnie dostępne w każdej aptece, można bezpiecznie stosować w lżejszych przypadkach. Mają one działanie uspokajające i odprężające. Co zrobić, gdy jesteś świadkiem ataku paniki?Obecnie społeczeństwo staje się coraz bardziej obojętne wobec przykrości, jakich doznają inni ludzie – na przykład osobę leżącą na chodniku czy trawie postrzega się, jako pijaną. A przecież może to być zawał serca lub zasłabnięcie spowodowane cukrzycą – w tym przypadku tylko natychmiastowa pomoc może uratować życie. Jeśli u kogoś wystąpi atak paniki, nie wolno nam pozostawić takiej osoby samej sobie. Pomyślmy, że może to w każdej chwili spotkać kogoś z naszych bliskich, a nawet nas paniki – jak pomóc?Przede wszystkim należy zachować spokój i opanowanie. Nie wolno poddać się lękowi ani samemu wpadać w panikę, chociaż sytuacja może wydawać się bardzo groźna. Należy jak najszybciej przekierować myśli osoby chorej (skupionej na swoim własnym organizmie) na inne tory i ją uspokoić. Najlepiej złapać ją za ramiona i nakazać oddychać głęboko i spokojnie, razem z nami. Można zapytać, jak się nazywa, jaki mamy dzień tygodnia, co tu robi itp., odpytać ją z tabliczki mnożenia, spytać, jaka jest pogoda itp. Chodzi o to, aby się uspokoiła. Wówczas wszystkie inne parametry życiowe wrócą do normy i atak Ukończył Wydział Farmacji na Akademii Medycznej w Łodzi otrzymując tytuł magistra farmacji. Uzyskał też stopień MBA kończąc Wyższą Szkołę Kupiecką w Łodzi oraz Paris Business School. Agorafobia i ataki paniki: co naprawdę działa przeciwko lękowi i panice? Na zdiagnozowane zaburzenia lękowe cierpią w Polsce około 4 mln osób. Co najmniej 800 000 z nich zmaga się regularnie z atakami paniki – prawdopodobnie najgorszą formą zaburzeń lękowych. Obecnie ataki paniki leczy się na dwiema metodami. 7 kroków by pokonać atak paniki/ Opublikowano: 15:16 Atak paniki jest niekontrolowaną reakcją na sytuacje. Osoby cierpiące na napady lękowe powinny w sytuacji lęku znaleźć bezpieczne miejsce, uspokoić emocje, określić przyczynę i to, co się stało. Oto pierwsza pomoc krok po kroku. Jak zidentyfikować atak paniki?Atak paniki – co robić?Atak paniki – pierwsza pomoc krok po krokuAtak paniki – jak mu zapobiec? Jak zidentyfikować atak paniki? Kiedy boimy się o swoje bezpieczeństwo, dostajemy adrenalinowego kopa, podnosi nam się ciśnienie i możemy czuć instynktowną potrzebę schronienia się, walki lub ucieczki. Atak paniki ma wiele różnych objawów, z których większość sprawia, że czujesz się po prostu poza kontrolą. Nie możesz opanować tego, co dzieje się z twoim ciałem, dlatego panikujesz jeszcze bardziej. Serce wali jak oszalałe, krew napływa do głowy, zaczynasz się czerwienić. Oddech przyspiesza, podobnie jak gonitwa myśli, która tylko nakręca całą tę spiralę. Możemy doświadczyć bólu głowy, skurczów mięśni, ściśnięcia żołądka i niekontrolowanego wybuchu płaczu. To trudna sytuacja zarówno dla doświadczających takiego ataku, jak i dla ludzi z ich najbliższego otoczenia. Atak paniki – co robić? Na początku trzeba spróbować tę reakcję zrozumieć. Osoba doświadczająca ataku nie ma nad sobą kontroli. Nie może zapanować nad ciałem ani gonitwą myśli. Pierwszą pomocą w takim przypadku jest przywrócenie jej tej kontroli. Jej ciało zareagowało w ten sposób, ponieważ nie jest do końca w stanie odróżnić myśli od rzeczywistości. Doświadczamy tego, korzystając z przeróżnych technik relaksacyjnych, kiedy wyobrażamy sobie błogą scenerię i szumiący las. To działa także w drugą stronę, kiedy wyobrażamy sobie, jak wszystkie nasze marzenia pryskają przez (zwykle bardzo przesadzoną) wizję rozstania lub utraty czegoś dla nas ważnego. Ciało może zinterpretować takie wizje jako autentyczne zagrożenie życia. Pierwszą i najważniejszą rzeczą, którą należy zrobić w razie ataku paniki, jest uświadomienie sobie lub doświadczającej go osobie, że chociaż tego w tej chwili nie czuje, to jest w stanie przejąć kontrolę nad sytuacją. Osoba postronna zwykle nie może wówczas zrobić dużo więcej, niż po prostu dać poczucie bezpieczeństwa. Trochę przewrotnie – zamiast próbować natychmiast i za wszelką cenę wyjść ze stanu, w którym czujemy się, jakbyśmy mieli za chwilę umrzeć, spróbujmy sobie pozwolić zatopić się w nim. Zamknąć się w łazience i płakać, schować się pod kołdrą – cokolwiek, żeby poczuć się odrobinę bezpieczniej. Poddać się i przeżyć te emocje. Po kilku minutach zrozumiemy, że pogłębienie tego stanu było w naszych rękach. Mogliśmy mu się poddać. Skoro tak, możemy się też z niego wycofać. Ta technika działa! W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Zdrowie umysłu Naturell Ashwagandha, 60 tabletek 18,15 zł Zdrowie umysłu Miralo, Suplement diety wspomagający odporność na stres, 20 kapsułek 20,99 zł Zdrowie umysłu Miralo Sen, Suplement na dobry sen, 20 kapsułek 20,99 zł Zdrowie umysłu Deep Focus from Plants 60 kaps. wegański 45,00 zł 90,00 zł Zdrowie umysłu WIMIN Głębokie skupienie, 30 kaps. 79,00 zł Atak paniki – pierwsza pomoc krok po kroku 1. Znajdź „bezpieczne miejsce”, zamknij oczy i weź pięć głębokich oddechów, każdy zatrzymaj w środku przez 10 sekund – potem wypuść naturalnie. 2. Przypomnij sobie, co tak naprawdę się dzieje – to tylko atak paniki, który za jakiś czas minie. Jesteś tu i teraz i nic ci nie grozi. 3. Teraz spróbuj się poddać uczuciom. Płacz, krzycz, otwórz się na to, co się dzieje. To działa trochę jak… wymioty. Zwykle zanim opróżnimy żołądek, czujemy się gorzej niż tuż po. Przychodzi ulga. 4. Postaraj się identyfikować, co spowodowało atak paniki: która myśl, które uczucie. 5. A teraz je zracjonalizuj. Możesz potrzebować do tego pomocy kogoś zaufanego, więc łap za telefon albo wyjdź spod kołdry w poszukiwaniu kogoś, kto pomoże ci zrozumieć, co się stało. A w rzeczywistości nie stało się… nic. Cała historia rozegrała się w twojej głowie. 6. Kiedy będziesz gotów, doceń pozytywne strony tego doświadczenia. Być może dzięki niemu zdecydujesz się zrezygnować z czegoś, co wcale nie miało być dla ciebie dobre. To może być motywacja do zadbania o swój układ nerwowy i podjęcia aktywnych działań, które będą miały na celu zmniejszenie liczby stresowych sytuacji w życiu. 7. Idź pobiegać. Adrenalina, z której otrzymałeś dziś „mocnego strzała”, sprawiła, że w twojej krwi pojawiło się sporo cukru, który miał zasilić ciało, w razie gdybyś miał uciekać przed niedźwiedziem. Możesz go wykorzystać w zdrowy sposób i przy okazji dotlenić komórki mózgowe. Może wymyślisz rozwiązanie dla tej trudnej sytuacji? Albo zdobędziesz się na odwagę, żeby powiedzieć „nie”? Atak paniki – jak mu zapobiec? Jeżeli ataki paniki zdarzały ci się w przeszłości dość często, to oprócz opanowania tej techniki (wcale nie takiej prostej z perspektywy ataku paniki) postaraj się o wsparcie. Może to być psycholog, terapeuta albo ktoś bliski. Zacznij spać regularnie po osiem godzin dziennie. Nie dużo dłużej i nie dużo krócej. Unikaj kawy i alkoholu – masz najprawdopodobniej dość wrażliwy układ nerwowy, a obie te substancje (wraz z niedostateczną ilością snu) wytrącają go z naturalnego rytmu. Codzienna, nawet zupełnie lekka aktywność fizyczna i kontakt z naturą pomogą go uspokoić. Po jakimś czasie będzie można zacząć sobie pozwalać na wieczorne wino i poranną kawę, wcześniej jednak trzeba trochę pobyć „emerytem”: codziennie przez chociaż pół godziny pospacerować, a zamiast siedzieć po nocach i nadrabiać seriale – wziąć kąpiel i iść spać o 22. Z szacunku do siebie zacznij się traktować (w miarę możliwości) po prostu czule. Osoby często doświadczające ataków paniki mają raczej kiepską relację ze swoimi emocjami, które traktują bardziej jak wrogów niż wewnętrzny system GPS. To, że odczuwasz radość i błogość na widok serdecznych, kochanych osób, sprawia, że chcecie często ze sobą przebywać ‒ ten kontakt wam służy. Czemu jednak miałbyś często przebywać z ludźmi, którzy cię stresują, sprawiają, że nie czujesz się ze sobą dobrze? Czy ten kontakt naprawdę wam służy? Emocji należy słuchać, wyrażać je i pielęgnować. Są po to, żebyśmy byli zdrowi i szczęśliwi. Naprawdę! Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Maja Święcicka Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
#atakpaniki #napadpanikiQ&A cz.3 | Ataki Paniki | Wasze pytania z ankietyW tym nagraniu tak eksplorujemy wewnętrzny świat, aby zrozumieć lepiej ataki paniki.
Ataki paniki są fazami silnego niepokoju, które trwają zwykle tylko kilka minut. Silne uczucie niepokoju, przyspieszone bicie serca, duszności i zawroty głowy to typowe objawy. Jeśli ataki paniki powtarzają się, mówi się o zaburzeniu panicznym. Zwykle leczy się tę chorobę za pomocą leków i psychoterapii. Jak TELEMEDI może pomóc Ci w przypadku zespołu lęku napadowego? Zespół lęku napadowego to zaburzenie lękowe, w którym osoby cierpiące na to zaburzenie doświadczają nagłych ataków paniki. Ataki paniki pojawiają się znienacka, bez żadnego konkretnego powodu. Towarzyszą im nasilające się fizyczne reakcje lękowe, takie jak szybkie bicie serca, duszności czy zawroty głowy. Jeśli zauważasz u siebie podobne objawy, powinieneś skorzystać z pomocy psychologa. Dobrym wyjściem może być odbycie wideokonsultacji ze specjalistą TELEMEDI, który dokona pełnej diagnozy i zaplanuje dalsze postępowanie terapeutyczne. Podstawowe informacje Objawy: Duszności, mdłości, hiperwentylacja, biegunka, kołatanie serca, zawroty głowy, uczucie pieczenia w całym ciele, kołatanie serca, Stan skrajnego niepokoju, zwykle trwający Leki (zwłaszcza antydepresyjne), Prawdopodobnie połączenie predyspozycji genetycznych i stresujących okoliczności życiowych (np. stres w pracy). Jak odczuwa się atak paniki? Podczas ataku paniki objawy zwykle pojawiają się bardzo nagle. U większości ludzi panika pojawia się dosłownie znikąd. Chorzy nie potrafią wyjaśnić, dlaczego nagle czują się tak przytłoczeni lękiem. Oprócz egzystencjalnych uczuć niepokoju osoby cierpiące na to zaburzenie często doświadczają fizycznych objawów, takich jak przyspieszone bicie serca, kołatanie serca i palpitacje. Wiele osób zauważa u siebie wzmożony puls, drżenie lub suchość w ustach. Niektórzy czują ucisk w klatce piersiowej i brzuchu. Mają też duszności i bóle w klatce piersiowej lub doznają hiperwentylacji. Konsekwencją tego są często zawroty głowy i mdłości. Niektórzy podczas ataku paniki pocą się lub odczuwają dreszcze. Często ręce i nogi mrowią, drętwieją lub pojawia się uczucie pieczenia w całym ciele. Czasami strach jest tak wielki, że cierpiący na tę chorobę zaczynają płakać. Wiele osób odczuwa objawy fizyczne tak intensywnie, że obawiają się, że z ich powodu umrą. Obawiają się śmierci. Ponieważ większość osób cierpiących na zespół lęku napadowego na początku nie może zidentyfikować czynnika wywołującego objawy, obawia się utraty kontroli nad sobą lub popadnięcia w obłęd. Często podczas ataku paniki osoby te postrzegają siebie lub otoczenie jako nierealne (tzw. depersonalizacja lub derealizacja). Nierzadko u osób dotkniętych chorobą pojawiają się przerażające myśli („myśli katastroficzne”), które jeszcze bardziej potęgują lęk. Błędnie interpretują oni oznaki fizyczne i zakładają, że mają atak serca, duszą się lub mdleją. Nasilenie objawów różni się w zależności od osoby. Ponieważ jednak osoby dotknięte atakiem paniki zazwyczaj odczuwają objawy jako gwałtowne i wyczerpujące, wiele z nich jest zmęczonych i wyczerpanych po ataku paniki. Ciągły strach przed kolejnym atakiem utrudnia też wielu osobom zasypianie i spokojne wysypianie się. Jeśli ataki występują częściej, wielu chorych zwraca większą uwagę na swoje objawy i dosłownie czeka, aż się powtórzą. Ciągle obawiają się oni kolejnego ataku lęku. To tworzy „błędne koło niepokoju”. Pojawia się tak zwany lęk antycypacyjny lub fobofobia („strach przed strachem”). Dlatego wielu cierpiących na zespół lęku napadowego unika miejsc i sytuacji, które mogą wywołać atak paniki. W rezultacie osoby z tym zaburzeniem coraz bardziej wycofują się z życia, co powoduje problemy w ich relacjach partnerskich, życiu rodzinnym czy zawodowym. Atak paniki czy atak serca? Typowe objawy ataku paniki występują w podobny sposób jak w przypadku innych chorób. Na przykład atak serca również często objawia się kołataniem serca, bólem w klatce piersiowej i dusznością. Jeśli więc nie masz pewności, czy objawy zostały wywołane przez lęk, skontaktuj się z lekarzem pogotowia. Ataki paniki w nocy Nawet 40 procent pacjentów z zespołem lęku napadowego doświadcza regularnych ataków paniki w nocy. Nadal nie ma jasnego wyjaśnienia tego zjawiska. Specjaliści podejrzewają, że nocne ataki paniki są wywoływane przez reakcje fizyczne, takie jak szybki oddech czy przyspieszony puls, które osoby nimi dotknięte postrzegają jako zagrożenie. Może się to dziać świadomie w ciągu dnia, ale także nieświadomie w nocy, podczas snu. Jak długo trwają ataki paniki? Zazwyczaj atak trwa tylko kilka minut i ustępuje samoistnie. Objawy zwykle osiągają swoje maksimum w ciągu dziesięciu minut. Możliwe są jednak także epizody trwające dłużej niż 30 minut. Rzadko jednak zdarza się, że atak paniki trwa kilka godzin lub cały dzień. Co to jest atak lęku panicznego? Zgodnie z klasyfikacją zaburzeń psychicznych ICD-10 ataki paniki są definiowane jako nagłe ataki lęku (paniki), którym towarzyszą różne objawy fizyczne. Doświadczany niepokój często nie jest ograniczony do konkretnej sytuacji czy okoliczności i dlatego jest nieprzewidywalny. W rezultacie u wielu osób pojawia się lęk przed groźną chorobą fizjologiczną. Zwykle rozpoczyna się wówczas długa podróż od lekarza do lekarza w nadziei, że uda się znaleźć fizyczną przyczynę objawów. Ponieważ jednak nie ma fizycznych czynników wywołujących ataki paniki, często mija kilka lat, zanim lekarz postawi właściwą diagnozę. Kiedy pojawia się zespół lęku napadowego? Często atak paniki występuje jednorazowo lub sporadycznie. Jednak niektórzy chorzy ciągle doświadczają silnych ataków lęku, które poważnie wpływają na ich życie. W tym przypadku lekarze mówią o zaburzeniu panicznym (zwanym też zespołem lęku napadowego), które należy do tak zwanych zaburzeń lękowych. Zgodnie z klasyfikacją zaburzeń psychicznych ICD-10 zaburzenie paniczne istnieje tylko wtedy, gdy ataki paniki występują wielokrotnie (przynajmniej raz w miesiącu), a strach przed kolejnym atakiem trwa przynajmniej przez miesiąc. Strach przed strachem Może się to początkowo wydawać dziwne, ale strach jest w gruncie rzeczy czymś pozytywnym. Zapobiega on wchodzeniu w niebezpieczne sytuacje lub popełnianiu błędów – na przykład nieuczeniu się do egzaminów lub oszukiwaniu, ponieważ chory nie jest wystarczająco przerażony możliwymi konsekwencjami. Sytuacja wygląda inaczej, kiedy silne uczucie niepokoju atakuje znienacka lub w sytuacjach, które nie są w rzeczywistości groźne. Niektórzy ludzie odczuwają kołatanie serca, słabość kolan, drżenie rąk. Czują się chorzy i wpadają w panikę. Strach przed lękiem może wtedy przekreślić całe ich życie. W obawie przed ponownym przeżywaniem podobnych lęków, osoby nim dotknięte unikają takich sytuacji. Oczywiście na dłuższą metę jest to problematyczne, bo może poważnie ograniczyć jakość życia. Jeśli bezpodstawne i silne lęki pojawiają się częściej lub przez dłuższy czas, mówi się o zespole lęku napadowego. Strach przed kompromitacją Strach przed zawstydzeniem, odrzuceniem lub wyśmianiem jest szczególnie powszechny wśród młodych ludzi. Szczególnie kontakt z nieznajomymi jest wtedy czymś przerażającym. Lekarze nazywają takie lęki fobiami społecznymi. Młodzi ludzie opuszczają zajęcia szkolne, na przykład jeśli mają wygłosić prezentację, nie mają odwagi zapisać się do klubu sportowego i nie chodzą na imprezy towarzyskie. Wolą trzymać się z dala od innych. Strach przed innymi czyni ich samotnikami. Strach przed światem zewnętrznym Inną formą zaburzeń lękowych jest lęk przed światem zewnętrznym. Lekarze nazywają to agorafobią. Pojawia się szczególnie na otwartych przestrzeniach, w tłumie lub gdy chory oddala się od domu. Za przerażające uważane są też sytuacje, z których nie można łatwo uciec, takie jak podróżowanie windami czy pociągami. Niektórzy nadmiernie boją się też niegroźnych pająków, kotów czy ptaków albo mają paniczny lęk przed lataniem. Lekarze określają takie problemy mianem fobii specyficznej. Strach jak „grom z jasnego nieba” U innych osób lęk nie ma konkretnej przyczyny, ale pojawia się znienacka. W żargonie medycznym nazywa się to „zaburzeniem lękowym uogólnionym”. I wreszcie „zaburzenie paniczne”, w którym strach jest tak wielki, że jest prawie nie do zniesienia. Z natury bojaźliwy? Nie wiadomo jeszcze dokładnie, dlaczego u niektórych osób pojawiają się zaburzenia lękowe. Jak w przypadku większości zaburzeń psychicznych, zanim dana osoba zachoruje, muszą się na siebie złożyć różne czynniki. Na przykład niektórzy ludzie są z natury ostrożni, nieśmiali i bardziej skłonni do lęku. Jedną z przyczyn tego stanu rzeczy są ich geny. Ale nawet rozwój w łonie matki może zwiększyć poziom lęku – na przykład jeśli matka była w ciąży bardzo zestresowana. W tym przypadku dana osoba jest szczególnie wrażliwa na stres i podatna na choroby psychiczne. Agorafobia z zaburzeniami panicznymi Ataki paniki często występują też w połączeniu z innymi zaburzeniami psychicznymi. Szczególnie osoby cierpiące na agorafobię są często narażone na ataki paniki. Boją się one miejsc publicznych, tłumów ludzi lub boją się podróżować samotnie lub daleko. Wielu z nich nie ma odwagi, aby podróżować komunikacją miejską, pójść do kina czy teatru albo na zakupy do supermarketu. Dlatego starają się unikać takich miejsc, które je przerażają (zachowanie unikające). Lekarze mówią wówczas o „agorafobii z zaburzeniami panicznymi”. Jest to bardziej rozpowszechnione zaburzenie niż czyste zaburzenie paniczne. Inne zaburzenia lękowe, depresja, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne lub zespół stresu pourazowego (PTSD – posttraumatic stress disorder) także często występują łącznie z zaburzeniami panicznymi. Ataki paniki u dzieci Ataki paniki występują również u dzieci i młodzieży, ale znacznie rzadziej niż u dorosłych. Zaburzenia paniki są też częstsze u nastolatków niż u młodszych dzieci. Choroby te występują u dziewcząt dwa razy częściej niż u chłopców. Czynniki wywołujące ataki paniki są bardzo zróżnicowane. Często dzieci boją się mówić przy innych ludziach, boją się zwierząt lub ciemności, kiedy kładą się spać. Najczęściej dzieci i nastolatki mają ataki paniki, kiedy ich rodzice również cierpią na podobne zaburzenia paniczne. Często przejmują one lękliwe zachowania swoich rodziców. Zwłaszcza małe dzieci wzorują się na swoich rodzicach. Zaburzenia paniczne pojawiają się też częściej w dorosłym życiu ludzi, którzy w dzieciństwie byli szczególnie nieśmiali i zamknięci w sobie. Stres jest możliwym czynnikiem wyzwalającym zespół lęku napadowego. Szczególnie w przypadku dzieci w wieku szkolnym presja, by się wykazać, często powoduje u nich ataki paniki. Ponadto dzieci z lękiem separacyjnym częściej doświadczają ataków lękowych. Są też bardziej narażone na wystąpienie zaburzeń panicznych w wieku dorosłym. Dlatego ważne jest, by leczyć dzieci jak najwcześniej. Zazwyczaj sensowne jest zaangażowanie rodziców w terapię. W ten sposób rodzice uczą się, jak najlepiej wspierać swoje dzieci. Nieleczona choroba psychiczna może stać się przewlekła i mieć negatywny wpływ na rozwój dziecka. Przede wszystkim często brakuje tym dzieciom ważnych doświadczeń społecznych, ponieważ ze strachu coraz bardziej wycofują się z życia społecznego. Jeśli nie uda Ci się złagodzić niepokoju dziecka rozmową i skupieniem na nim Twojej uwagi, warto zwrócić się o pomoc do psychiatry specjalizującego się w leczeniu dzieci i młodzieży. Ataki paniki u kobiet w ciąży U niektórych kobiet zmiany hormonalne w czasie ciąży wywołują ataki paniki. Strach przed porodem i przed byciem matką często jeszcze je potęguje. Szczególnie jeśli kobiety mają za sobą trudną ciążę lub cierpią na już istniejącą chorobę psychiczną, może rozwinąć się u nich zaburzenie paniczne. Z tego powodu ważne jest, by kobiety w ciąży, jeśli ich obawy się utrzymują, jak najwcześniej szukały pomocy u ginekologa, lekarza rodzinnego, psychiatry lub terapeuty. Jak często zdarzają się ataki paniki? Izolowane ataki paniki są stosunkowo częste. Nawet do 20% ludzi doświadcza ataku paniki przynajmniej raz w życiu. Kobiety są dotknięte tą chorobą częściej niż mężczyźni. Pojedynczy atak nie jest jednak równoznaczny z zaburzeniem panicznym. Prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń panicznych w ciągu całego życia wynosi 5,5% dla kobiet i 2,2% dla mężczyzn. Leczenie ataków paniki Osobom cierpiącym na ataki paniki lub zaburzenia paniczne pomaga psychoterapia i leki. Dodatkowym wsparciem dla terapii jest sport i dołączenie do grupy samopomocy. Pierwsza pomoc przy atakach paniki Mimo że ataki paniki często pojawiają się dosłownie znikąd, nie jesteś całkowicie bezradny i zdany na ich łaskę. Jeśli ogarnia Cię uczucie strachu, poniższe wskazówki mogą pomóc Ci przezwyciężyć ostry atak paniki. Wykonuj ćwiczenia oddechowe. Skoncentruj się na swoim oddechu. Wdychaj powoli powietrze przez nos i policz do czterech. Wstrzymaj oddech i ponownie policz do czterech. Następnie głęboko wydychaj powietrze przez usta i policz do ośmiu. Powtórz ten proces kilka razy, aż się zrelaksujesz. Świadome oddychanie uspokaja system nerwowy i przywraca ci poczucie kontroli. Jeśli masz hiperwentylację, pomoże ci oddychanie przez papierową torbę. W torbie nie pojawia się dodatkowy tlen, a Ty wdychasz więcej dwutlenku węgla. Zwiększa to poziom dwutlenku węgla we krwi, a Twój oddech wraca do normy. Kontroluj swoje myśli. Po pierwsze, uświadom sobie, że masz atak paniki. Przypomnij sobie, że twój organizm reaguje na stres i że ten stan wkrótce minie. Ważne jest to, jak ocenisz sytuację. Zamiast domniemywać istnienia przyczyn zagrażających życiu, postaraj się uświadomić sobie, że objawy są nieprzyjemne, ale nie stanowią zagrożenia dla Twojego życia. Jeśli zauważysz typowe objawy paniki, takie jak silne kołatanie serca, zawroty głowy czy mdłości, powiedz sobie na głos „STOP” lub wyobraź sobie czerwony znak stopu. Przy odrobinie praktyki często będziesz w stanie samodzielnie oderwać się od negatywnych myśli. Odpręż się. Gdy tylko poczujesz, że zbliża się atak paniki, postaraj się zrelaksować. Dobrym sposobem jest na przykład progresywna relaksacja mięśni (trening Jacobsona), w której świadomie napinasz pewne części ciała, a następnie je rozluźniasz. Na przykład, zaciśnij pięści i powoli policz do pięciu. Potem znów pozwól się mięśniom odprężyć i zrelaksować. W tym samym czasie zaciśnij palce u stóp i ponownie je rozluźnij, żeby zintensyfikować efekt. Powtarzaj ćwiczenie, aż poczujesz się lepiej. Alternatywnie pomaga delikatne rozciąganie poszczególnych części ciała lub masowanie karku. Zaakceptuj atak paniki. Postaraj się zaakceptować atak paniki i nie walcz z nim. Może to tylko pogorszyć objawy. Pozwól sobie na uczucie strachu, ale nie koncentruj się na nim. Bądź świadomy tego, co się dzieje, ale bez obsesji na tym punkcie. Często pomaga otwarta rozmowa o atakach paniki z zaufaną osobą, np. z dobrym notatki na wypadek sytuacji kryzysowej. Zapisuj to, co pomaga Ci w czasie ataku paniki (np. oddychanie, relaksacja itp.). Może to być na przykład notatka w telefonie komórkowym lub na kartce papieru, którą zawsze nosisz w portfelu. W ten sposób możesz szybko zareagować w sytuacji ostrego ataku paniki i złagodzić jego objawy. Środki farmakologiczne Lekarz zazwyczaj leczy osoby z atakami paniki lekami antydepresyjnymi. W tym celu zazwyczaj stosuje tzw. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Należą do nich takie substancje jak citalopram, escitalopram, paroksetyna, sertralina i wenlafaksyna. Jeśli leki z grupy SSRI nie są wystarczająco skuteczne, lekarz może zastosować inne leki przeciwdepresyjne lub przeciwlękowe, takie jak buspiron, moklobemid czy opipramol. Specjaliści zalecają, by w miarę możliwości łączyć terapię farmakologiczną z psychoterapią. Osoby dotknięte zespołem lęku napadowego przyjmują leki codziennie w formie tabletek. Aby uniknąć skutków ubocznych, lekarz zwiększa dawkę powoli, przez kilka tygodni. Czasem potrzeba nawet trzech tygodni, by dany lek zaczął działać. Po zakończeniu terapii pacjent wspólnie z lekarzem podejmuje decyzję o zaprzestaniu przyjmowania leku. W tym celu lekarz stopniowo zmniejsza dawkę, aby zapobiec ponownym atakom paniki i skutkom ubocznym, takim jak zawroty głowy czy mdłości. Nie odstawiaj leków na własną rękę, skonsultuj się najpierw z lekarzem! W niektórych przypadkach lekarz może również przepisać na krótki czas środki uspokajające. Leki te – głównie benzodiazepiny – hamują lęk i mają działanie uspokajające. Jednak leki te szybko uzależniają, jeśli pacjenci przyjmują je przez dłuższy czas. Dlatego eksperci zalecają, by benzodiazepiny były podawane tylko w wyjątkowych przypadkach. Leki uspokajające powinny być przyjmowane tylko pod nadzorem lekarza i tylko przez krótki czas – chyba że lekarz wyraźnie zaleci ci dłuższe przyjmowanie leku. Leczenie bez użycia środków farmakologicznych Psychoterapia Terapia poznawczo-behawioralna (CBT, cognitive–behavioral therapy) pomaga wielu osobom cierpiącym na ataki paniki. Jest to forma psychoterapii, która polega na analizie wyuczonego sposobu myślenia i zachowania, przewartościowaniu go i, jeśli to konieczne, nauczeniu się czegoś na nowo. Na przykład osoba dotknięta chorobą dowiaduje się, co dzieje się w jej wnętrzu podczas ataku paniki i że reakcje takie jak kołatanie serca czy przyspieszony oddech nie są dla niej niebezpieczne, ale po prostu pojawiają się na skutek lęku. Terapeuci stosują też tzw. terapię konfrontacyjną (zwaną także terapią ekspozycyjną). Służy ona do bezpośredniej konfrontacji pacjenta z jego lękami. Następnie pod kierunkiem terapeuty pacjent świadomie przywołuje doznania cielesne (np. szybki oddech), które wyzwalają w nim lęk. Celem jest, by pacjent przebywał w sytuacji wywołującej lęk i nie unikał jej. Stopniowo lęk ustępuje sam z siebie, co jest dla pacjenta niezwykle ważnym doświadczeniem. Ponadto pacjent doświadcza, że jego objawy fizyczne nie są wynikiem na przykład ataku serca, ale są spowodowane oddychaniem i wynikającymi z niego lękliwymi myślami. W dalszym toku terapii pacjent musi zmierzyć się ze swoimi lękami, a bodźce wywołujące lęk są stopniowo wzmacniane. Osoby z agorafobią chodzą do miejsc publicznych – na początku może do supermarketu, później do pociągu podmiejskiego w godzinach szczytu. Stopniowo lęk zmniejsza się, aż w najlepszym przypadku ataki lęku znikają całkowicie. Aby wypełnić lukę do czasu rozpoczęcia właściwej terapii lub jako środek uzupełniający terapię, w internecie dostępne są instrukcje samopomocy. Zapytaj o to swojego psychiatrę lub terapeutę. Innym podejściem psychoterapeutycznym jest psychoterapia psychodynamiczna. W tym podejściu terapeuta bada, jakie konflikty kryją się za zaburzeniami panicznymi u danej osoby. Na przykład atak paniki może być wyrazem tłumionych uczuć. Ataki paniki często ustępują, kiedy pacjent w rozmowie z terapeutą odkrywa swoje nierozwiązane konflikty, które są faktyczną przyczyną jego lęków. Sport Sport i ćwiczenia fizyczne są równie pomocne w przypadku ataków paniki. Badania wykazały, że spacerowanie przez 30 minut trzy razy w tygodniu zmniejsza objawy lęku. Dlatego specjaliści zalecają, by osoby cierpiące na ataki paniki regularnie uprawiały sporty wytrzymałościowe, takie jak bieganie, jazda na rowerze czy pływanie. Dzienniczek objawów Niektórym osobom pomaga prowadzenie dzienniczka objawów. Pomaga on zidentyfikować sytuacje i przyczyny, które wywołują lęk. Notatki pomagają też osobie, która jest świadoma swoich postępów i motywuje ją do dalszych działań. Medytacje Regularna medytacja jest też dobrym sposobem na redukcję stresu, a tym samym na zapobieganie stanom lękowym. Domowe sposoby leczenia i preparaty ziołowe Pewne domowe sposoby mogą również pomóc w walce z atakami paniki. Uważa się, że odpowiednie są bodźce zimne, takie jak kostki lodu przykładane do nadgarstka lub masaże piłką jeżową. Bodźce zewnętrzne powodują, że osoba dotknięta chorobą koncentruje się na nich i nie zatraca się w swoich uczuciach niepokoju. Niektóre preparaty ziołowe, takie jak waleriana czy lawenda, również mają działanie uspokajające. Są one dostępne na przykład w aptece w postaci herbatek lub kapsułek. Zespół lęku napadowego jest poważną chorobą psychiczną. Dlatego jeśli używasz środków do samoleczenia, porozmawiaj o tym ze swoim lekarzem lub terapeutą. Domowe sposoby leczenia mogą co najwyżej uzupełnić konwencjonalne leczenie medyczne, ale nie mogą go zastąpić. Porozmawiaj ze swoim lekarzem lub terapeutą o tym, jak możesz najlepiej sam wesprzeć terapię. Homeopatia Istnieje kilka leków homeopatycznych, które rzekomo pomagają w atakach paniki lub lęku. Jeśli chciałbyś je wypróbować, porozmawiaj o nich ze swoim lekarzem lub terapeutą. Zaburzenia lękowe i paniczne to poważne choroby psychiczne, które zdecydowanie powinny być leczone profesjonalnie. Koncepcja homeopatii i jej konkretna skuteczność są kontrowersyjne i nie są potwierdzone badaniami. Grupy samopomocowe W grupach samopomocowych osoby cierpiące na ataki paniki mają możliwość porozmawiania o swoich lękach i obawach oraz otrzymania pomocnych wskazówek od innych osób cierpiących na te zaburzenia. W ten sposób wielu chorych dowiaduje się, że nie są sami ze swoją chorobą i że nie muszą się jej wstydzić. Co mogą zrobić bliscy? Jeśli chcesz wspierać osobę z zespołem lęku napadowego, rozważ następujące kwestie: Dowiedz się więcej o chorobie, na przykład od swojego lekarza rodzinnego, psychiatry lub lub książki również mogą służyć jako źródło zrozumienie i potraktuj osobę chorą poważnie. Nie trywializuj i nie lekceważ jej chorego do szukania pomocy u lekarza lub w grupie samopomocy. Pozostaw mu jednak decyzję, czy chce szukać sytuacjach lękowych przypominaj choremu o strategiach radzenia sobie, których nauczył się podczas choremu, że jesteś przy nim i zapytaj, jak najlepiej możesz mu pomóc w sytuacjach o siebie. Rozpoznaj własne ograniczenia i w razie potrzeby sam skorzystaj z pomocy. Jak możesz zapobiec atakowi paniki? Ataku paniki nie zawsze da się uniknąć. Istnieją jednak pewne środki, które możesz podjąć, by zapobiec atakowi. Jeśli Twój lęk wpływa na Twoje codzienne życie, poszukaj profesjonalnego i fachowego wsparcia u psychiatry, psychoterapeuty lub w grupie stałego napięcia. Staraj się od czasu do czasu robić przerwy w codziennym życiu. Dobrym sposobem są na przykład ćwiczenia oddechowe, stopniowe rozluźnianie mięśni czy się, że masz wystarczająco dużo regularnie mniejsze posiłki, aby uniknąć spożywanie kofeiny i nikotyny i innych używek tak bardzo, jak to tylko możliwe. Co wyzwala atak paniki? Ataki paniki są prawdopodobnie spowodowane połączeniem predyspozycji genetycznych i stresujących okoliczności życiowych. Czynniki dziedziczne Zaburzenia paniczne występują rodzinnie. Dlatego specjaliści podejrzewają, że zaburzenie to jest w pewnym stopniu dziedziczne. Autonomiczny układ nerwowy tych osób, który kontroluje takie procesy w organizmie jak oddychanie, ciśnienie krwi, bicie serca i metabolizm, wydaje się reagować szczególnie wrażliwie (dystonia wegetatywna). Często najmniejsze zmiany fizyczne wywołują niepokój u osób dotkniętych chorobą – nawet jeśli nie są one tego świadome. Na przykład przyspieszone bicie serca przy wchodzeniu po schodach lub zawroty głowy przy wstawaniu odbierają one jako zagrożenie. Stres Ataki paniki często występują podczas lub po stresujących sytuacjach, takich jak śmierć bliskiej osoby, nieszczęśliwy związek, separacja czy rozwód. Ale mogą się one pojawić także po przeprowadzce, w stresie w pracy (np. z powodu wypalenia zawodowego) lub po zwolnieniu z pracy. Pozytywne wydarzenia również powodują stres, np. ślub, awans w pracy czy narodziny dziecka. Ataki występują głównie wtedy, gdy osoby nimi dotknięte znajdują się w sytuacjach bardzo stresujących lub przerażających. Często są w stanie skrajnego napięcia, ale sami tego nie zauważają. Napad pojawia się pozornie znikąd i bez powodu. Osoby dotknięte zespołem lęku napadowego zazwyczaj nie potrafią wyjaśnić, skąd wziął się atak paniki i dlaczego nagle odczuwają lęk. Inne choroby Inne choroby, które mogą wywołać stany podobne do paniki, to: atak serca (dusznica bolesna),hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi),nietolerancja fruktozy,astma,przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP),bezdech senny,zaburzenia w pracy mięśni i stawów szczęki (dysfunkcja czaszkowo-żuchwowa, CMD),epilepsja,napięcie mięśniowe (np. w karku). Ataki paniki występują też w kontekście innych zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne czy zespół stresu pourazowego. Do wystąpienia ataków paniki mogą też przyczynić się choroby fizyczne, takie jak zaburzenia rytmu serca, zaburzenia czynności tarczycy, choroby układu nerwowego lub nadnerczy. U niektórych kobiet zmiany hormonalne, np. w okresie menopauzy lub ciąży, również wywołują ataki paniki. Kawa, narkotyki i środki farmaceutyczne Niektórzy ludzie sygnalizują, że kawa lub jej nietolerancja powoduje objawy podobne do paniki. Kofeina zawarta w kawie powoduje między innymi przyspieszenie bicia serca, co wielu chorych mylnie interpretuje jako atak serca. Używki takie jak alkohol, nikotyna, kokaina, amfetamina czy LSD również mogą wywołać ataki paniki. Leki, które aktywują metabolizm i są przedawkowane (np. hormony tarczycy), także wywołują podobne objawy u niektórych osób. Kiedy należy zgłosić się do lekarza? Jeśli objawy ataków paniki powtarzają się (przynajmniej raz w miesiącu), warto jak najwcześniej zgłosić się do lekarza. Dotyczy to także sytuacji, gdy okoliczności, które wywołują u Ciebie ataki, nasilają się. Pierwszym miejscem, do którego powinieneś się udać, jest twój lekarz rodzinny. Porozmawia z Tobą i zbada Cię pod kątem możliwych przyczyn fizycznych, takich jak arytmia serca czy nadczynność tarczycy. Jeśli Twoje objawy nie są spowodowane chorobą fizyczną, lekarz rodzinny skieruje Cię do psychiatry lub psychoterapeuty. Psychiatra będzie z Tobą rozmawiał, aby wykluczyć inne choroby psychiczne, takie jak depresja, zadając Ci szczegółowe pytania, np.: Czy czasami doświadczasz silnych stanów lękowych?Czy lękowi towarzyszą objawy fizyczne, takie jak drżenie, duszność lub suchość w ustach?Czy po ataku lęku boisz się kolejnego ataku?Czy istnieje jakiś szczególny czynnik wywołujący ataki lęku? Psychiatra lub psychoterapeuta może również skorzystać ze specjalnych kwestionariuszy i testów. Jednym z testów napadów paniki jest na przykład Skala Depresji Hamiltona (HAMA), którą psychiatra wypełnia w rozmowie z pacjentem. Istnieją także kwestionariusze samooceny, za pomocą których pacjent z zespołem lęku napadowego sam opisuje swoje dolegliwości w sposób bardziej konkretny (np. State-Trait-Anxiety-Inventory, STAI). Czy ataki paniki są uleczalne? Rzadko zdarza się, że zespół lęku napadowego ustępuje samoistnie. Jeśli nie jest leczony, ataki mogą stawać się coraz częstsze i bardziej dotkliwe. Osoby dotknięte tym problemem często sięgają po alkohol lub leki uspokajające, by zwalczyć lęk. W ten sposób oprócz zaburzeń panicznych może rozwinąć się uzależnienie od alkoholu lub leków. Najpóźniej wtedy zaburzenie to powoduje problemy w relacjach partnerskich, rodzinnych i w życiu zawodowym. Jeśli zespół lęku napadowego jest leczony, rokowanie jest dobre. U większości pacjentów objawy poprawiają się lub całkowicie znikają. Jeśli ataki paniki występują równocześnie z innymi chorobami psychicznymi, leczenie jest zazwyczaj bardziej długotrwałe. Pytania i odpowiedzi Jak powstaje zespół lęku napadowego? Przyczyny ataków paniki często występują w związku z sytuacjami stresowymi. Stres jest jednak czynnikiem wywołującym, a nie przyczyną. Przyczyny ataków paniki w dużej mierze tkwią w psychice osoby i nie stanowią realnego zagrożenia dla życia. Jak można wyleczyć zaburzenie paniczne? W przypadku leczenia agorafobii lub zaburzeń panicznych istnieje duża szansa na wyleczenie. Możliwe są następujące metody leczenia: terapia poznawczo-behawioralna, będąca formą psychoterapii, leczenie farmakologiczne z zastosowaniem leków przeciwdepresyjnych. Jaka jest różnica między zaburzeniem panicznym a atakiem paniki? Lęk może również wzrosnąć do poziomu ataku paniki. W przeciwieństwie do zaburzeń panicznych, w przypadku których ataki paniki występują bez przyczyny, ataki paniki w fobiach są wywoływane przez określone sytuacje. Jakie choroby wywołują ataki paniki? Do przyczyn fizycznych, które mogą wywoływać zaburzenia lękowe, należą choroby serca, choroby układu oddechowego, zaburzenia pracy tarczycy i choroby neurologiczne w mózgu. Jak można sobie pomóc w przypadku ataków paniki? Metoda oddechu 4-7-8 pomaga się uspokoić podczas ataku paniki. Wdychaj powoli powietrze przez nos, licząc do czterech. Wstrzymaj oddech i policz do siedmiu. Wykonaj mocny wydech przez usta, licząc do ośmiu. Powtarzaj to ćwiczenie, aż się częściowo uspokoisz. Źródła Psychiatria. Tom 2. Pużyński S., Rybakowski J., Wciórka J. (red.). Elsevier Urban & Partner, Wrocław, GO.: Psychodynamic Psychiatry in Clinical Practice: Fourth Edition. American Psychiatric Publishing, Pużyński: Depresje i zaburzenia afektywne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008. 5KkIO.
  • njzpoxm9is.pages.dev/101
  • njzpoxm9is.pages.dev/190
  • njzpoxm9is.pages.dev/110
  • njzpoxm9is.pages.dev/137
  • njzpoxm9is.pages.dev/155
  • njzpoxm9is.pages.dev/158
  • njzpoxm9is.pages.dev/246
  • njzpoxm9is.pages.dev/360
  • njzpoxm9is.pages.dev/162

    • test na ataki paniki